Via Podiensis mei 2024, dag 8
Dag 8 - Montcuq en Quercy Blanc 🠖 Mirabel (woensdag 29 mei 2024)
Afstand: 24.4km
Hoogtemeters: 630m
Het is een automatisme geworden. Opstaan, ontbijten, busje in, opwarmen en stappen maar...
Sinds gisteren verblijven we in Moissac, hotel Le pont de Napoleon aan de Tarn. Het diner was lekker en voor de eerste keer hebben we een echte douche cabine.
Martine had ook nog een muziek kwis in petto met wijnrestanten als hoofdprijs. Jan Piet werd gediskwalificeerd wegens gefoeffel cazam. Leslie kende alle liedjes maar besloot te zwijgen in alle talen. Benny werd nipt de winnaar met het laatste lied van David Bowie dit na amper 1 seconde lied te horen... straf hé.
Gaby, een Libanees vermomd als Italiaan, zorgt voor de picnic en ontbijt.
Voor we vertrekken is het voetverzorging, om daarna in het busje te stappen.Aangekomen in Montcuq is er de opwarming op de muziek 1 2 3 4 adem in en adem uit van Gert en Samson met monitor Bart. Vrolijke muziek en intensieve opwarming... proficiat iedereen.
Uiteindelijk vertrekken we... het is zonnig, warm en de weggetjes leiden ons langs velden en dalen, tussen de bomen en heggen.. een top wandeldag kondigt zich aan. Maar er wachten ons nog verrassingen.
We picnicken in een open overdekte schuur waar tafels, stoelen, koffie, thee en fruit worden aangeboden. De boer biedt aan iedere vrouw een roos aan... Het doet me denken aan Boer zoekt vrouw... Maar als onze groep met kakelende dames aankomt kiest hij eieren voor zijn geld en verdwijnt wijselijk.. trop is trop en teveel is teveel.
Even later verdwaalt Brigitte, maar dit wordt door onze herders snel opgemerkt. Onder zachte dwang vervoegt ze terug de groep.
We arriveren in het mooie middeleeuwse Lauzerte waar we een terrasje doen en iedereen opwachten. Zoals gewoonlijk is het wachten op Eric. We schrikken even als hij helemaal onder de modder arriveert... Was het een uitschuiver of waren het de munten in zijn zakken die hem uit evenwicht brachten. Ik heb het niet durven vragen.
Normaal was Lauzerte het eindpunt van onze wandeling, maar we besluiten 8 km extra te doen... Bart en Greet gaan er als een speer vandoor. Ook Peter, Hans en Luc hebben goeie benen. Onderweg stoppen we aan enige bakken vol met kersen die zoet smaken. Van dan af aan neemt Cecilia de kop van het peloton tot we Leslie ontmoeten. Het einde is in zicht. 24,4 km afgelegd, met 630 hoogtemeters. Nog even a-sociaal Bloggen op het terrasje bij een heerlijke koffie, en hup naar het hotel.
Proficiat allemaal en morgen... ja morgen is het de laatste wandeldag.
- Leo
